Meer dan een rekensom
Column in Management Kinderopvang april 2012
‘Ook maar een mening’, zo zette premier Balkenende in 2007 het rapport van de commissie Davids over de inval in Irak weg. ‘Ook maar een mening’ hebben we sindsdien heel veel gehoord. Conclusies en aanbevelingen in rapporten van deskundigen die we niet kunnen gebruiken, worden zo weggezet. Door alle partijen.
Journalist Maartje Bakker analyseerde in de Volkskrant (8 maart jl.) de discussie rond passend onderwijs. Er zijn slechts inktzwarte of rooskleurige scenario’s concludeert zij. ‘De werkelijkheid is grijs, met schaduwzijde en lichtpunten. (…) Als die vandaag in de Tweede Kamer zou worden erkend, dan was het denkbaar dat er hier wat werd ingekleurd en daar wat weggegumd.’ Maar ze heeft er een hard hoofd in: voor zo’n debat zijn zwart en wit veel te ver uit elkaar komen te staan.
Ook in de kinderopvang hebben de partijen hun stellingen ingenomen. Subsidie op kinderopvang levert geen extra banen op. Of juist wel. Het CPB versus onder anderen Buitenhek. Maar met cijfers win je deze bezuinigingsronde niet. Cijfers zijn ook maar een mening.
Bovendien wordt de kinderopvang weer gereduceerd tot een kostenpost. Zoals Ina Brouwer in de Volkskrant concludeert: ‘Met de huidige bezuinigingen op de kinderopvang krijgen sceptische ouders bovendien het gelijk aan hun zijde. Zodra het moeilijk wordt, wordt de kinderopvang wegbezuinigd of zo duur dat je er niet tegenop kunt werken.’
Met die laatste opmerking ben ik het trouwens niet eens. Hoezo niet tegenop te werken? Thuiszitten is altijd duurder. Voor mijn tweeling betaalde ik dertien jaar geleden twee keer zevenhonderd gulden per maand netto voor een bedrijfsplaats van twee dagen. Veel geld. Ik verdiende dat in een maand nauwelijks zelf. Maar ik vond het belangrijk om aan het werk te blijven. Het zijn maar vier jaar en dan gaan ze naar de basisschool. Sinds die tijd is mijn eigen bijdrage aan de kinderopvang alleen maar minder geworden. Eerst kwam ik in het gelukkige bezit van een gesubsidieerde plaats. Daarna kwam de wet Kinderopvang en ook die pakte gunstig uit. Misschien iets te gunstig en daarvan plukken we nu de vruchten.
Zolang de kinderopvang gesubsidieerd zal worden, zal ze speelbal zijn van bezuinigingen. Laten we daarover ophouden, zegt Malou van Hintum (Volkskrant 6 maart jl.): ‘Kinderopvang wordt helemaal niet te duur. Ouders die daarover zeuren zijn verwend.’
Laten we ons concentreren op de grijstinten, op waar ouders echt in de knel komen en waar ouders best wat meer kunnen betalen. Als we dan wat kunnen inkleuren en gummen dan lukt het misschien om de echte pijn eruit te halen. En van kinderopvang meer dan een rekensom te maken van plussen en minnen.
