Bel ons niet!
Column in Management Kinderopvang, februari 2012
‘Rectificatie AD, mooie taak voor de branchevereniging of gaan ze zich weer in zwijgen hullen?’ Stefanie Verrijp van kinderopvang Kivido uitte onlangs haar ongenoegen over de branchevereniging op twitter en werd geretweet door onder anderen Triodus-directeur Rob Vergeer. Het was midden in de eindejaarshausse aan berichten over de ‘dure kinderopvang’. In bijna ieder krantenartikel hierover kwam Gjalt Jellesma aan het woord en inderdaad hoorden we maar zelden wat van de branchevereniging. Die heeft daar wel een verklaring voor ‘De bezuinigingen die nu voorliggen hebben betrekking op de vergoeding aan ouders. Dan moeten ouders zich laten horen’, zei Mariëlle Rompa vorig jaar tegen Management Kinderopvang. Toch lijken maar weinigen dit standpunt te begrijpen. Ook mij lijkt het te formalistisch in deze hectische tijden waarin een hoop onjuistheden over de branche worden gedebiteerd.
Maar laten we de vraag omdraaien: waarom staat Gjalt Jellesma zo vaak in de krant? Omdat Jellesma altijd terugbelt. En snel, want de deadline nadert altijd. Iedere journalist heeft Jellesma’s 06-nummer in zijn Rolodex staan. Net als dat van bijvoorbeeld Louis Tavecchio of Micha de Winter. Allemaal mensen die snel reageren en bovendien ook nog goed zijn voor een stevig statement.
Bij de branchevereniging lijkt het adagium: bel ons niet, wij bellen u. En liever bellen we helemaal niet. Dat gebeurt niet alleen in deze fusietijd, bij de MOgroep was dat niet anders. En dat is niet eigen aan een belangenvereniging. Dat ligt aan de cultuur van de organisatie en aan de personen aan het roer. Belangenbehartiger in het onderwijs Sjoerd Slagter van de VO-Raad wordt namelijk wel in ieder krantenartikel over het voortgezet onderwijs geciteerd.
Niet alleen bij de branchevereniging, maar in de kinderopvang als geheel zie je deze angst voor de media. Wel twitteren maar vervolgens niet thuisgeven als een journalist belt voor nadere uitleg over die tweet. Steeds vaker krijg je als journalist ook te maken met de afscherming van medewerkers door een afdeling communicatie. Gewoon iemand bellen en daar een paar vragen aan stellen, gaat steeds minder gemakkelijk. Nou, is dat nog te begrijpen, maar die communicatiemedewerkers zijn wel vaak heel druk met hun eigen communicatieplannetjes. Zo druk dat ze vergeten dat communicatie en marketing voor een groot deel bestaan uit reageren op wat zich voordoet. Beelden recht zetten die krom zijn; journalisten sturen die hun verhaal zonder jou ook maken, maar dan misschien wat minder gunstig voor je organisatie. Het is niet zo dat als je je heel stil houdt de storm wel overwaait.
Communicatie is meer dan zenden als het jou uitkomt. Wil Mariëlle Rompa haar 06-nummer niet openbaar maken, laat dan dat van de voorlichter wijd en zijt bekend zijn. En laat hem of haar terugbellen. En snel.
