Zacht en soepel
Column in eigenWijs nr 16, tijdschrift voor pedagogische medewerkers van Kinderopvang Humanitas
Moeders vinden zichzelf niet consequent genoeg. Dat bleek onlangs uit een enquête van J/M, maandblad voor ouders. Ik ben ook zo’n moeder. De woorden ‘vooruit’ en ‘voor deze keer’ liggen mij voor in de mond. En wat ik de ene dag verbied, sta ik de volgende dag ruimhartig toe.
Consequent zijn: dat is het advies dat elke jonge ouder krijgt. Van oma, van de buurvrouw, van de nanny op tv. Maar hoe kun je consequent zijn als de omstandigheden steeds anders zijn? Gelukkig vind ik een gelijkgestemde in mijn opvoedbijbel, het onvolprezen boek De Tao Te King voor ouders (William Martin). ‘Wees altijd flexibel. Wees alleen standvastig als het om compassie gaat.’ En: ‘Kinderen zijn zowel lichamelijk als geestelijk bijzonder flexibel. Het grootste geschenk dat we ze kunnen geven, is hun voorbeeld te volgen.’
Maar flexibel zijn is misschien nog wel moeilijker dan consequent zijn. Het betekent dat je continu moet nadenken over wat je waarom doet. Moeilijk, vooral voor leidsters voor wie consequent zijn het leidende principe is. Heb je dorst? Jammer, maar hier eten wij altijd eerst het fruit en dan pas drinken we limonade. Wil je spelen? Nog even wachten op Pietje, die met lange tanden zijn brood wegkauwt, want wij blijven altijd aan tafel totdat iedereen klaar is.
Een poos geleden ondervond ik als ouder aan den lijve een staaltje inflexibiliteit. De ochtend na Sinterklaas mochten mijn oudsten op de basisscholen later beginnen. Ik vond dat mijn driejarige op het kindercentrum daarom ook wel uit mocht slapen. Ik schoof mijn dochter dus een kwartier na de officiële brengtijd stilletjes naar binnen. En ik kreeg meteen de wind van voren: wat zou het een chaos worden als alle ouders zelf gaan denken en zelf bepalen wanneer ze hun kind brengen.
Nu kende ik deze leidster al zes jaar en in die zes jaar was ik nog niet één keer te laat geweest, niet bij het brengen, niet bij het halen. Ik was dus met stomheid geslagen. De hele dag bleef haar uitval me dwarszitten. Ik heb er nooit wat van gezegd, ik heb geprobeerd standvastig in mijn compassie te blijven. Want zegt de Tao: ‘Als mensen ouder worden, worden hun lichaam en geest hard en onbuigzaam of zacht en soepel. Waar kies jij voor?’ Ik koos voor zacht en soepel, maar ook daarin ben ik niet altijd consequent. Helaas.
