Op de kleintjes letten
Column in Management Kinderopvang, 3 2011
Dit is niet mijn kabinet, vriend. Dit is ook niet mijn idee van bezuinigen. En toch snap ik de sentimenten achter de bezuiniging op het hoger onderwijs. Ik was afgelopen jaar op diverse hogescholen in het land. Het ene gebouw is nog hipper dan het ander, groot, soms
bijna megalomaan. ROC’s en hogescholen geven daarnaast een vermogen uit aan reclame, meldde NRC Handelsblad (5 febr. jl.) Het voortgezet onderwijs volgt die trend. In hun gevecht om de schaars wordende leerlingen kijken ze niet op een paar tientje. Scholen jutten elkaar op. Aan campagnes voor het werven van leerlingen geven ze tussen de 15.000 en 75.000 euro uit, schat de NRC.
Ik snap dus staatssecretaris Zijlsta als hij vindt dat het best een tandje minder kan in het (hoger) onderwijs. Maar waarom wordt de gehandicapte student die iets langer nodig heeft om af te studeren, dan de dupe.
Dit is ook niet mijn idee van bezuinigingen als het gaat om Passend onderwijs. Maar ook hier snap ik de sentimenten. Wie ooit een jaarverslag heeft gelezen van de samenwerkingsverbanden in onderwijs en zorg weet wat ik bedoel. Zelfs voor geoefende lezers van ambtelijke stukken is er vaak geen touw aan vast te knopen. Zo veel verschillende loketten, zorgcirkels, overleggen, doelstellingen en plannen. En zo weinig zie je ervan terug in de praktijk. Veel geschreeuw en weinig wol. En Passende onderwijs lijkt tot nu toe nog niet veel verder te zijn gekomen dan zo’n zelfde ambtelijk geschreven rapport.
Dus ik snap minister Van Bijsterveld als ze zegt dat er minder bureaucratie moet komen. Maar waarom wordt dan de ambulant begeleider die een slechthorend kind in het reguliere basisonderwijs begeleidt de wacht aan gezegd?
Wat heeft dit alles met de kinderopvang te maken? In de kinderopvang zie je een toenemende grootschaligheid. De hoofdkantoren worden groter, de auto’s van de zaak dikker, iedereen een blackberry. Vroeger dachten we dat dit allemaal voorbehouden was aan het bedrijfsleven. Maar het is gezonken cultuurgoed, van bedrijfsleven naar de universiteit, hogeschool, mbo-opleiding, voortgezet onderwijs, basisonderwijs en nu ook naar de kinderopvang. Tegelijkertijd zie je een toenemende dédain voor manager bij het grote publiek. En dit kabinet speelt daarop in. Veelverdienende bestuurders worden teruggefloten. En terecht. Vakbonden en medezeggenschapsraden in het onderwijs houden steeds beter in de gaten of de overhead nog in verhouding staat tot het geld dat naar het primaire proces gaat. En terecht.
Aan de kinderopvang dus de taak om niet dezelfde fouten te maken. Kinderopvang blijf op de kleintjes letten.
