maandag 28 maart 2011

Quality time

column in eigenWijs 29, tijdschrift voor pedagogisch medewerkers van Kinderopvang Humanitas

Een pedagogisch medewerker vertelde mij onlangs dat ze overstapte van de buitenschoolse opvang naar de dagopvang. De reden daarvoor was dat ze niet zo goed wist wat ze moest doen met oudere kinderen. En op het dagverblijf was dat gemakkelijker. Daar was het toch eigenlijk alleen verzorgen. Jammer voor die kinderen in de dagopvang, dacht ik. Jammer voor de pedagogisch medewerker. Kreeg ze maar meer steun van haar organisatie bij het ontwikkelen van een goed activiteitenaanbod. Voor de goede orde: dit was niet iemand van Kinderopvang Humanitas.
De pedagogisch medewerker weer terug in de rol van oppas: dat zie je ook weer in de vele berichten in de media rond de bezuinigingen. De kinderopvang ligt onder vuur. Kinderopvang, dat kan oma ook, en de buurvrouw. Daar moeten we niet zo’n punt van maken. Hoezo sluit de kinderopvang dicht aan bij onderwijs? Hoezo doorgaande pedagogische lijn? We verhuizen de kinderopvang weer naar het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Het is toch gewoon een middel om meer vrouwen aan het werk te krijgen.
Dat zijn niet alleen (voornamelijk rechtse) politici die zo denken. Blijkbaar ook sommige pedagogische medewerkers en kinderopvangorganisaties, zoals bovenstaand voorbeeld laat zien. Ook ouders zien de kinderopvang vaak voornamelijk als oppas. Hoeveel ouders kijken serieus naar het pedagogisch plan? ‘Ach, ze zijn hier maar twee dagen’, zeggen ze dan.
Ik heb die uitspraak veel gehoord van ouders rondom mij. Kinderen verpesten kun je niet in twee dagen. Maar hoeveel ouders hangen hun ouderschap niet op aan een uurtje quality time per dag?
Toch zie je ouders kritischer worden naarmate ze langer klant zijn in de kinderopvang. Tegenwoordig hoor ik vrienden juist weer mopperen dat de kinderopvang zo weinig doet met hun kinderen. Vooral op de buitenschoolse opvang is een mooi activiteitenaanbod een onderscheidend kenmerk. Een aanbod waarbij kinderen hun energie kwijt kunnen, maar ook hun creativiteit. ‘De grootste rouwdouwers zitten na een uur buitenspelen, rustig prachtige gedichten te schrijven’, vertelde een enthousiaste kinderopvangdeskundige over haar reis naar Amerika.
Zeker in de tijden van krimp - en die komen eraan - zijn ouders lekker te maken met een mooi programma. Zoals ook scholen leerlingen trekken met hun schilder, schaats- en muzieklessen. Dat pedagogisch medewerkers tegelijkertijd werken aan verschillende ontwikkelingsgebieden zal ouders misschien een zorg zijn. Maar het is mooi meegenomen: voor de kinderen en voor de beroepseer van de pedagogisch medewerkers.