Verkiezingen
Column in Management Kinderopvang, april 2010
Premier Balkenende pleitte begin maart in zijn Hofstadrede voor burenhulp, vrijwilligerswerk en oppasopa’s. Overheid zet een stap terug, was zijn oproep. ‘En denk vooral niet dat iets pas maatschappelijk waardevol is als er een prijskaartje aan hangt.’ Alles wat politici in deze tijd zeggen, moet je zien in het licht van de verkiezingen. Wat denkt Balkenende hiermee te winnen? ChristenUnie-stemmen? Neemt hij alvast een voorschot op de bezuinigingen?
Het Centraal Planbureau was afgelopen maand ook al kritisch over het effect van kinderopvangsubsidie. Van alle kanten wordt de tijd rijp gemaakt voor bezuinigingen.
Hoe anders was het bij de gemeenteraadsverkiezingen. Lokaal waren de politieke partijen juist nog erg gul voor de kinderopvang. Van links tot rechts. De beloftes tuimelen over elkaar heen. Kinderdagverblijf 't Belhameltje in Beltrum kreeg van het CDA Berkelland een bakfiets. Alle andere partijen in veel andere gemeenten toonden hart voor de kinderopvang. Van de PvdA in Geldermalsen, de SP in Spijkenisse tot de VVD in Aalsmeer: Ook in mijn eigen gemeente staat goede kinderopvang op het wenslijstje van bijna iedere partij. Allemaal spraken ze er dus schande van dat er nog steeds wachtlijsten zijn in de kinderopvang. Daar hoorden ze namelijk van tijdens de verkiezingsdebatten. Boze ouders liepen al anderhalf jaar aan tegen wachtlijsten in de buitenschoolse opvang. Ze werden van het kastje naar de muur gestuurd. De kinderopvangorganisatie wees naar het schoolbestuur. Het schoolbestuur naar de kinderopvang, de gemeente naar de kinderopvang en het schoolbestuur.
Mijn gemeente is klein, maar met verschillende kernen. Met ook nog eens verschillende kinderopvangaanbieders in verschillende kernen. Ze zijn te klein om snel uit te kunnen breiden en te groot voor nog een tweede partij. De lijnen zijn er kort. Zou je denken. En toch blijken partijen elkaar niet te kunnen vinden. Even is de problematiek weer op de politieke agenda gezet. Maar wat gebeurt er na de verkiezingen. Dan verliest de politiek zich al gauw weer in een volle raadsagenda, van Welzijnsnota, tot APV, tot verordening Financiën.
Wie een onderwerp op de agenda wil houden heeft baat bij goede contacten met het college, maar meer nog met goede contacten bij de raadsfracties. In het tijdperk van dualisme is daar vaak meer te halen. Maar wat er ook te halen is in de komende jaren, geld in ieder geval niet. Landelijk niet, lokaal evenmin. Tot nu toe is de kinderopvang steeds gespaard gebleven. Een luxe positie die in de volgende kabinetsperiode vast niet gehandhaafd blijft.
