dinsdag 5 januari 2010

Online

Column in eigenWijs nr. 25

Ouders Online heeft ruzie met de GGD. Ouders Online is de grootste website voor ouders, met maandelijks 300.000 bezoekers die samen 30.000 berichten achterlaten. Diverse deskundigen, zoals pedagogen, kinderartsen en logopedisten, maar ook kinderopvangpedagogen, geven hier wekelijks advies. Tien procent van de bezoekers zijn professionals, bijvoorbeeld uit de jeugdgezondheidszorg. En met hen heeft Ouders Online onenigheid. Die professionals nemen namelijk teksten van hun site over, zonder te vermelden waar ze vandaan komen en ook zonder te betalen. Maar daar gaat het eigenlijk ook weer niet over. Het zit dieper. Ouders Online voelt zich niet serieus genomen door de GGD’en. Uit een bericht op de site: ‘Dertien jaar geleden zijn wij gestart met Ouders Online. Op congressen en seminars hebben wij verteld wat we aan het doen waren. Jullie hebben ons toen uitgelachen, omdat jullie vonden dat het internet ongeschikt zou zijn voor het ondersteunen van ouders. Zij moesten maar gewoon naar jullie toekomen, omdat echte hulp alleen maar mogelijk zou zijn via persoonlijk contact.’
In die dertien jaar hebben internet en e-mail de wereld veranderd. Bijna ieder ouder die kinderopvang zoekt, gaat eerst eens rondstruinen op het net. Steeds meer scholen geven hun leerlingen geen nieuwsbrieven of jaargidsen meer mee, maar sturen die digitaal via e-mail of plaatsen die op de website. En ook (opvoedkundig) advies via internet is steeds gewoner gaan worden.
E-mail en persoonlijk contact zijn geen tegenstellingen meer. De pedagogisch medewerker die mij ooit een e-mail stuurde met een leuke foto van mijn dochter op het kinderdagverblijf zorgde juist voor een nog persoonlijker contact. Ook al kon ze me op dat moment niet in de ogen kijken.
Internet en e-mail vragen een andere manier van werken. Nog lang niet iedereen heeft dat in zijn systeem zitten. Vaak kom ik op verouderde websites, waar het laatste nieuwsbericht van anderhalf jaar geleden is. Vaak staat nieuwsbrief nummer 1 op de site terwijl van de papieren versie nummer vier al is verschenen. En dan hebben we het nog maar niet over de mogelijkheid om een verslag van de dag op de site te zetten. Welke kinderopvangorganisatie doet dat al? Waarschijnlijk nog maar weinig. En hoeveel ouders zouden dat op prijs stellen? Waarschijnlijk heel veel. ‘Hè, vergeten in het logboek te kijken. Gelukkig kan ik op de website nalezen wat mijn Sophie vandaag heeft gedaan.’